Het lijkt erop alsof niemand meer veilig is. Daarom is de oproep aan iedereen duidelijk: als we elkaar niet meer kunnen beschermen, bescherm dan nog onze kinderen!

Eind mei zijn er diverse moorden gepleegd in een klein tentenkamp in de bossen rondom het normale dorp ’T Harde. In dit kampje hadden zich mensen verzameld die gevlucht waren voor het geweld in de steden waar gevochten werd. Maar hier bleken ze dus ook niet veilig!

Dit kamp was zelfvoorzienend en zorgde voor opvang voor iedereen die dat nodig had. Er werd geen verschil gemaakt, zowel mensen alleen, als hele gezinnen werden er opgevangen en iedereen zorgde voor elkaar.

We spraken een van de bewoners van het kamp en zij vertelde ons het volgende:
“Er kwamen nieuwe mensen het kamp in, en zoals wij dat altijd doen met nieuwelingen hebben we ze eten aangeboden en ze gevraagd ons te helpen. Het leek erop dat ze dat ook gingen doen, tot ze ons plotseling aanvielen. Mijn zoon en dochter, die ons kamp beschermden, zijn in koelen bloede vermoord. Toen er alarm was geslagen en Brant, die ons kamp onder bescherming had genomen, aankwam, werd ook zij vermoord. Ik denk dat deze indringers haar in de val hebben gelokt en dat dit vanaf het begin af aan precies hun plan was!”

Dit was niet de enige vrouw die haar familie is verloren door de gevechten die verspreid over Magisch Nederland woeden. Wat wordt er gedaan door de Ministeries om hen te helpen? Tot op de dag van vandaag niks, maar dat viel ook wel te verwachten!

De vraag blijft: hoe moet het met onze kinderen? Wat moet er van hen worden met het geweld dat om ons heen is? Hoe kunnen we hen ertegen beschermen? En waarom doen de Ministeries niks? Moord is moord, en de schuldigen zullen moeten boeten.